پیشرفت کاری با تعاملات آگاهانه(بخش دو)

چندی پیش پژوهشی توسط مؤسسه «گالوپ» روی دو میلیون نفر انجام شد که نشان داد، کارایی افراد ارتباط مستقیمی با روابط آنها با سرپرستشان دارد. در اکثر کتاب‌ها، دوره‌ها و سمینارها تمرکز اصلی معمولاً به مسئله «چگونگی مدیریت بر زیردستان و کارکنان» است و کمتر راهنمایی برای پیشرفت کاری کارکنان وجود دارد تا هم قابلیت‌های فردی و اجتماعی خودشان را توسعه دهند و تعامل خودشان را با مافوقشان بهتر کنند و هم مسیر ارتقا و پیشرفت خودشان را در محیط کار هموار کنند.

علی‌رغم همه مشکلات ما می‌توانیم مسیرهایی بیابیم که با تلاش آگاهانه تعاملات خودمان را در محیط کار بهبود بخشیم و گره‌هایی که بر سر راهمان وجود دارد را برطرف کنیم. در بخش اول مقاله سه قسمت از مسیرهای تعامل در محیط کار را گفتیم و این قسمت دوم این مقاله است:

وقتی مدیرتان عصبانی می‌شود

ارسطو می‌گوید: عصبانی شدن کار آسانی است و هرکس می‌تواند عصبانی شود، اما هرکس نمی‌تواند به‌موقع، برای هدفی درست، به طور مناسب و به‌اندازه معقول از شخصی که او را ناراحت کرده عصبانی شود. این کار هرگز آسان نیست.

اگر مدیر شما در زمینه کنترل اخلاق و رفتار خود بعضاً دچار مشکل می‌شود، شما باید در زمانی که او کنترل خود را از دست می‌دهد کاملاً بر اعصاب خود مسلط باشید. البته که این کار بسیار مشکل است ولی آرامش و خونسردی شما باعث آرام‌کردن اوضاع‌واحوال خواهد شد. اما اگر شما هم کنترل خود را از دست بدهید به وخامت اوضاع دامن خواهید زد.

اگر مرتکب اشتباهی شده‌اید که مدیرتان به‌خاطر آن از دست شما عصبانی شده است، اشتباه خود را بپذیرید و درصدد جبران آن باشید و اگر مقصر نیستید اجازه دهید او احساسات خود را بروز دهد و با گفتن کلمات خود آرامش یابد. شما فقط گوش کنید و سعی کنید ماهیت مسئله را دریابید و بفهمید که دقیقاً چه چیزی او را عصبانی کرده است، گوش‌دادن شما این پیام را به مدیرتان می‌رساند که دیدگاه او برای شما مهم است و شما از این وضعیت متأسف هستید.

• سعی نکنید از کمک دیگران برای مداخله استفاده کنید، این کار معمولاً مشکلات را بیشتر می‌کند.
• در زمانی مناسب زمینه صحبت را با او باز کنید و علت رفتارش را جویا شوید.

نکته‌ای که وجود دارد این است که شاید علت پرخاشگری مدیرتان، ناکامی‌اش در جای دیگری باشد و او در کارکرد دفاعی خود برای کاهش فشار، شما را به‌عنوان هدف کوچک‌تر مورد حمله قرار می‌دهد که اگر مذاکرات و راه‌حل‌های ارائه شده در این مطلب افاقه نکرد و شما به طور مستمر به‌عنوان هدف کوچک‌تر مورد حمله قرار گرفتید دیگر باید به فکر جابه‌جایی باشید!

وقتی مدیرتان تبعیض قائل می‌شود

برخورد با این مسئله بسیار دشوار است چراکه اگر مراقب نباشیم به زیرآب‌زنی، حسادت یا غرغر متهم می‌شویم.کوچک کردن همکار هم‌رده یا پرخاشگری و حمله به دیگران برای کسب امتیاز نزد مدیرتان راهکار قطعاً مناسبی نخواهد بود.باید با مثبت نشان‌دادن خودتان، بالابردن لیاقت و شایستگی‌هایتان به دنبال راهکاری برای کسب امتیاز برای خودتان باشید.

در ضمن فراموش نکنیدکه یکی از بینش‌هایی که به انسان آسیب می‌رساند، آرزوی برابری است؛ افرادی که دارای این بینش هستند گمان می‌کنند باید با همه انسان‌ها، صرف‌نظر از میزان استعداد، نوع عملکرد یا خصوصیات آنان، به یک‌شکل رفتار کرد. نگرشی که این شیوه را عادلانه تصور می‌کند با عدالت فرسنگ‌ها فاصله دارد زیرا هر یک از انسان‌ها دارای روحیات، علایق و حتی ارزش‌های متفاوتی هستند و در نتیجه رفتار با آنان نیز باید متفاوت باشد به‌عبارت‌دیگر:

هیچ‌چیز نابرابرانه‌تر از برخورد برابر با نابرابرها نیست.

 

منابع: کتاب صراحت تمام‌عیار، کتاب فونیکس

نویسنده: حدیث مزیدی(کارشناس منابع انسانی پرسال)