یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده خواص نهایی یک خمیر کاغذ خاص، ماهیت چوبی است که وارد سیستم می‌شود – گونه، سن، تراکم، میزان رطوبت، و زمان سپری شده از زمان برش.

به‌طورکلی، هر گونه را می‌توان به یکی از دو خانواده اصلی طبقه‌بندی کرد، چوب‌های سخت (واریته های پهن برگ و برگ‌ریز که از نظر فنی آنژیواسپرم شناخته می‌شوند) و چوب‌های نرم (سوختنی‌های سوزنی دار یا “همیشه سبز”). در داخل خانواده تغییرات گسترده‌ای در ساختار الیاف و شیمی چوب وجود دارد. این منجر به تغییرات در خواص خمیر کاغذ تولید شده توسط یک فرایند تبدیل خاص می‌شود.

به‌طورکلی، چوب‌های سخت حاوی سلولز و مواد استخراجی بیشتر و لیگنین کمتری نسبت به چوب‌های نرم هستند. همچنین معمولاً روشنایی اولیه بالاتری دارند. برای اهداف خمیری، الیاف چوب نرم به طور متوسط بیش از سه برابر طول الیاف موجود در چوب‌های سخت است (بنابراین منشأ اصطلاحات “خمیر الیاف بلند” و “خمیر الیاف کوتاه”) و ازآنجایی‌که افزایش طول الیاف معمولاً به پیوند بین الیافی بیشتر منجر می‌شود، خمیرهای چوب نرم نسبت به خمیرهای چوب سخت تولید شده با همان فرایند، استحکام بیشتری به محصولاتی که در آن ساخته می‌شوند، می‌بخشد.

خمیرکاغذ سفید در میان فعالان سلولزی به‌عنوان خمیر همه‌کاره و با ویژگی‌های یکنواخت شناخته می‌شود. خمیرکاغذ سفید به دلیل کیفیت یکنواخت، برای ترکیب با سایر خمیرها گزینه مناسبی است.

خمیرهای سفید شده در دودسته الیاف بلند (تهیه شده از درختان سوزنی برگ) و الیاف کوتاه (تهیه شده از درختان پهن برگ) تقسیم‌بندی می‌شوند.

این محصول به‌عنوان ماده اولیه در طیف وسیعی از محصولات از چاپ و کاغذ تحریر (روکش‌دار یا بدون روکش) گرفته تا مقوا، دستمال کاغذی و سایر محصولات تخصصی مورداستفاده قرار می‌گیرد.

کانادا، آمریکا، کشورهای حوزه اسکاندیناوی و روسیه تولیدکنندگان عمده این نوع خمیر به شمار می‌روند.